Marokko reis van Riek & Ruud Giling

Vr.27-3-2015

We staan start klaar maar onze ass.reisleider en zijn vrouw zijn vooruit gereden om te kijken of Col du Zad open is.Eergisteren is een groep duitsers terug gekomen omdat de pas gesloten was.Het altenatief is omrijden en vanwege wegwerkzaamheden betekend dit 25 km.zeer slechte weg.Dan maar eerst aan de koffie en dit in het zonnetje is geen straf.Om 9.40 krijgen we accoord,ze zijn de pas over.We volgen de N13 naar het noorden,de hoeveelheid sneeuw valt mee,maar in tegen gestelde richting kwamen 3 sneeuwschuivers terug die hadden dus vrij baan voor ons gemaakt.Om 10.15 passeren we de col van 2178m.Hierna blijven we lange tijd over een plateau op 2000m rijden.Overal honden zoveel bijelkaar heb ik nog niet meegemaakt.Ook een dode hond op de weg en een met een,of jong geitje of lammetje in zijn bek,ja dat is de natuur.Het is 5gr. De schapen grazen er op los,je ziet ze haast niet want ze zijn zo vuil dat ze dezelfde kleur als de grond zijn.In poeltjes zitten mannen te vissen alsof het hoog zomer is.De afslag naar Mischliffen is met een grote berg sneeuw afgesloten,dus geen aapjes kijken nauw dan doen we dat vanavond op de camping wel weer.Wat schets onze verbazing als we het ceder-en steeneiken bos inrijden  zien we de apen,je kunt haast nergens stoppen of als er plek is staat er een vrachtwagen.een aap lost het op, gaat gewoon voor de auto zitten en kijkt naar boven of hij ons wil zeggen dit is mijn terratorium,toeteren en aanstalten maken om door te rijden helpt niet,in tegen gestelde richting ontstaat een file iedereen fotografeert als ze ons passeren uiteindelijk neemt hij uit eigen beweging de kuier latten.We rijden door naar Azrou(de berber naam voor rots” Een kruispunt van wegen naar alle richtingen.Rondom deze plaats prachtige hotels en zelfs een camping het lijkt Oosterijk wel.We slaan af naar de N8 en belanden in Ifrane is ook een en al glitter en glammer,dikke auto’s een echt ski gebied.De lunch gebruiken we ver weg van al die poes,pas.Trouwens je bent nog geen 5km. verder en ze wonen weer onder een stuk plastic.We dalen af de sais vallei in met olijfboomgaarden met onder de bomen de tuinbonen,ook allemaal stalletjes met appels en honing langs de weg.

In Fes gaan we nog even langs de Marjane want we gaan vanavond barbequeen met de groep.Om 1500 uur op de camping in Fes voor 3 nachten.De temperatuur is opgelopen naar 22 gr dat scheelt een jas.Om 17.15 eindelijk weer contact met Patrick het schijnt dat zijn pezen zijn gescheurt en niet afgescheurt.Onderling was er bij de verpleging een menings verschil of hij al dan niet vandaag zijn bed uit mocht.Uiteindelijk fiat hij mocht eerst zitten zo iets gegeten,toen staan hij voelde zich net een Bamby hertje op zijn zwabber benen ook ligt in zijn hoofd.Zelf naar het toilet geweest en uiteindelijk mocht ook de catheter eruit.Tenslotte heeft Tanya hem ook nog gedoucht.En dat alles in een middag het is niet te geloven,doodmoe maar voldaan weer gestrekt.Het schijnt dat alle speciale gevallen op nieren gebied in dit ziekenhuis behandelt worden dus gaan we er maar van uit dat zij het beste weten wat goed voor je is.Wij gaan opgewekt naar de barbecue en doen verslag want iedereen vraagt er steeds naar.

Za.28-3-2015

Vanmorgen worden we gewekt om 7.00 uur met kwetterende vrouwen stemmen die luider worden,en weg ebben, visa versa.Ruud gaat kijken zijn het marokaanse vrouwen geheel gesluierd met handschoenen aan die rondjes aan het trimmen zijn.Als we om 9.00 uur naar de bus lopen zien we op de camping de sinaasappelen aan de bomen hangen,je ziet het niet veel volgens ons worden ze uit Spanje geimporteerd.De gids staat al te wachten zij zal ons vandaag Fes rondleiden.Na Casablanca en Rabat is Fes de 3e koningsstad in rij.Als eerste gaan we naar het koninglijk paleis,deze heeft 7 toegangs deuren.7 is een belangrijk getal dat in vele facetten terug komt.o.a. in 7 dagen is de aarde geschapen.Het paleis is 80 ha. groot incl. een golfbaan.De fijn gegrafeerde bronzen deuren met bronzen kloppers (tot voor de laatste restauratie waren deze van ceder hout,hier volop voorhanden).De koning zelf heeft een(8ste)eigen toegangsdeur. Aansluitend wandelen we door de Mellah(zout) de joodse wijk met Andalusische  architectuur.De joden(sinds de jaren ’60 vertrokken) handelden in goud en zout. vervolgens rijden we langs de Bab Elftouh begraafplaats naar het uitzichtpunt bij het 16e eeuwse ford vanwaar je een goed overzicht hebt over de stad met 2 miljoen inwoners. Het bestaat uit 3 delen het oudste deel is van eind 8ste begin 9e eeuw en de medina is de grootste van Marokko.Deel 2 en 3 uit de 11de eeuw worden gescheiden door de rivier de wadi Fes.Daarna naar een cooperatie van pottenbakkers.We hebben gezien hoe mannen uit tegeltjes de “puzzelstukjes”hakken voor de mozaiek.hierna waren we wel toe aan een kopje nos-nos(cappucino)dit werd op het dakterras geserveerd vanwaar je de gebeurtenissen van de stad mooi kon gadeslaan.(Vooral de honderden schotel antennes)Aansluitend een wandeling door het labirint van de souk, we hadden een “oppasser” die achteraan liep en zorgde dat je bij de groep bleef.Uiteindelijk belanden we in een bouwput waar ons restaurant lag(geen bouwput)”Le petit blue,prachtig van binnen.Daar staan de Marokanen om bekend de huizen van buiten sober zodat je geen onderscheid tussen arm en rijk hebt,dat wordt bepaald door wat er achter de voordeur zit.Daarna verder langs het Mausoleum van Hassan,alleen toegangelijk voor islamiten.Wij schieten een zijstraatje in en bezoeken een weverij als je ziet hoe die getouwen aan elkaar hangen,alles wordt gebruikt ouwe jan en jonge jan.Als laatste bezoeken we de leerlooierij,deze ligt aan de rivier de Fes,het water hiervan gebruiken ze hier bij de productie.Bij de ingang krijgen we allemaal een takje munt dit kun je voor de stank onder je neus houden.We moeten naar boven waar we van een nabij gelegen terras de werkzaamheden in de vaten(er was niet zoveel bedrijfigheid) kunnen gadeslaan.Er is wel verbetering van de werkomstandigheden gerealiseert,sinds 2 jaar mag er geen amonia in het proces gebruikt worden.Onderweg hebben we de geverfde huiden al zien liggen op gazons.Het is mooi geweest het is 1600 uur en we ontvluchten de hectiek van de stad.Aangekomen op de camping wacht ons een (on)aangename verassing er was een house-party daar zaten we echt niet op te wachten maar gelukkig om 20.00 uur was het afgelopen.

Zo.29-3-2015

We worden vanmorgen om 7.00uur(zomertijd is vannacht ingegaan dus gevoelsmatig 6.oouur)gebeld op ons marokaanse telefoonnummer.dat hebben maar 2 mensen Patrick en Jennifer.Je schrikt Ruud springt zijn bed uit,het is Patrick.Hij had gisteren de hele dag geslapen nadat de infuus en chateter verwijderd waren.Hij had niet meegekregen dat wij gisterenavond nog contact met Tanya hadden gehad.Hij wilde even bijpraten want het duurde nog wel even voor Tanya kwam,en het geeft een beetje afleiding.Zij  lijf is helemaal beurs en na een week op je rug wil je ook wel eens anders liggen.Gisteren lag hij op zijn buik en heeft Tanya zijn rug gemasseerd,hij zegt snap je het nauw ze dauwen er maar pillen in,plaats dat ze een fisio langs sturen.Ik zeg met masseren moet je voorzichtig zijn al die bloeduitstortingen daar kan je met massage een stolsel los werken wat dan in je bloedbaan schiet met kans op nare gevolgen van dien.Hij was ondank de halve slaappil vannacht wakker geworden en 2 x zelf zijn bed uitgegaan naar het toilet te gaan,weer een hele overwinning.Al met al hebben we 20 minuten zitten praten heel erg fijn.Na het ontbijt nog een wasje gedaan het is prachtig weer ong.25 gr.Koffie en dan de fietsen van de auto, gaan we nog even de buurt verkennen.De fietsen zitten echter (ondanks de hoes)zo onder het sahara zand dat het lijkt of we er Parijs-Dakar mee hebben gereden.Tuinslang erop en ze lijken wel nieuw.Lunchen en dan op pad.Naar de stad willen we niet en we zitten in een buitenwijk bij het stadion en het ziekenhuis.Al met al een klein uurtje weg geweest.Het is zondag en onder elke olijfboom in de buurt zit

Een marokaans gezinnetje te kokkerellen in de schaduw.

Ma.30-3-2015

Tanya belt Patrick is naar de OK gebracht hij kan niet meer plassen.Met veel moeite is er een catheter ingebracht om de blaas te spoelen, lukt ook niet hij vergaat van de pijn.Op de echo was te zien dat de nier weer was gaan bloeden.De 2 artsen hebben een menings verschil betreffende de gang van zaken.Van de een mag hij zijn bed uit van de ander beslist niet.Nu beweren zij dat hij zijn eigen plan heeft getrokken en dat is beslist niet waar.Helaas voor Tanya spreekt de arts(van wie hij niet zijn bed uit mocht)uitsluitend duits en met een dialect.Patrick had haar gebeld dat het niet goed ging en zij is al vanaf 6.30 in het ziekenhuis,ze is over haar toeren logisch en je staat zo machteloos.Wij gaan rijden naar Chefchaouen via de N6,N4,N13 Het is mooi weer het landschap heuvelachtig met olijfboomgaarden.In een dal hangt een grote wolk vlak boven de dorpjes een heel vreemd gezicht.We stoppen voor de koffie en hebben uitzicht op een prachtig meer,je kunt wel zien dat er normaal meer water in staat.Het kan wezen dat de boeren het gebruiken voor irrigatie.Er is veel landbouw van groenten en granen,de vrouwen zijn druk op het land en de meeste mannen hangen of liggen in de berm onder een boom.Om 11.30 Tanya weer gebeld,ze weet nog steeds niets ze lopen langs haar heen en weer om gek van te worden.In de middag als afleiding is ze een stuk gaan wandelen.Om 1500 uur zijn we op de plaats van bestemming boven op de berg.Vandaar hebben we een mooi gezicht op het Blauwe stadje Chefchaouen.Tanya gebeld en onze reisverzekering die ons doorverbonden heeft met de persoon bij de SOS Alarmcentrale die Patrick zijn dossier behandelt.Deze had contact gehad met de behandelend arts en hij was op dit moment stabiel,verder weinig details.Ook had hij contact gehad met Tanya die telefonisch een verzoek had neergelegt voor bemiddeling betreffende de communicatie met de artsen.Deze wist te vertellen dat zijn nier weer was gaan bloeden dat er stolsels uit zijn nier in zijn blaas zijn gekomen door de vloeistof die zij hebben ingespoten is de blaas gescheurt.Zij moesten dus gaan opereren,de blaas hechten.De bloeding van de nier is gestopt.Hij heeft 2 uitlaten een vanaf zijn nier en een om de stolsels en vloeistof die in zijn buikholte zijn gelopen af te voeren naar buiten en om de nier rust te geven.Hij heeft een trauma hierdoor opgelopen omdat (vooral ‘snachts)niemand of na heel lang wachten iemand reageerd op zijn bel.Om 20.30 mocht Tanya eindelijk even bij hem,ze hadden haar wel gewaarschuwd dat het geen pretje was om hem zo te zien liggen aan alle toeters en bellen,maar hij was te ver heen om het te bezeffen.”s Avonds hadden wij ons afscheids diner van de groep.

Di.31-3-2015

Tanya heeft vannacht het ziekenhuis gebeld want vanaf 2400 uur zouden ze beginnen om hem uit de slaap te halen,ze hebben de telefoon bij zijn oor gelegt en hij heeft haar even gesproken maar heeft zoveel pijn,de medicatie is lastig stabiel te krijgen zodat zijn bloeddruk erg fluctueerd.De drains moeten zeker nog 3 dagen blijven zitten en gezien zijn angst voor de nachtdiensten op de afdeling is besloten dat hij nog 24 uur op high-care blijft ook nu mocht Tanya maar 10 min. blijven en gaf Patrick zelf aan dat hij het liefste slaapt.Wij gaan lopend de berg af naar Chefchaouen.De stad is gesticht in 1471 het wordt beschouwd als een heilige stad met 8 moskeen en verscheidenen zaouia’s en maraboets.Een ding is zeker met zijn blauw-witte huisjes is het een fotogenieke stad.

We drinken koffie op een terras op het plein.Ruud blijft met zijn broek aan de stoel haken 2 vette winkelhaken erin.De eigenaar zegt OOOO we hoeven de koffie niet te betalen maar voor de rest geen excuses niets.We gaan via de steile straatjes naar de bron Ras el Ma.De aanwezigheid van deze ondergrondse bron was de reden om op deze plek een stad te stichten,het water van de bron drijft de molens aan ,die stammen uit de tijd van de Andalusische vluchtelingen.Na de lunch om 13.30 vertrekken we naar Tanger-Med.Via de N13 eerst naar Tetouan om vervolgens via de oostkust langs de spaanse enclave Sebta te rijden,dan boven over tussen de bergen hoog boven de zee richting haven te rijden.Tussendoor zien we de rots van Gibraltar aan de overkant liggen.Onderweg veel donkere types langs de weg,wat moeten ze daar?Op het haven terrein(waar we zullen overnachten) zoeken we waar we heen moeten al gebarend wijzen ze ons waar we aan de kant moeten,paspoorten en ticket’s en voor we het weten drukgebarend lopen ze er mee weg.Als ze terug komen staan ze met 4 man rond de camper en willen ze eerst geld(euro’s)voor dat we de spullen terug geven.Ruud en ik overdonderd,geeft ze 20 euro maar dat is niet genoeg zijn maten moeten ook nog.Ruud geeft nog 10 euro en ik zeg als jullie nu niet maken dat je weg komt.Ruud krijgt de papieren, opent het portier en dan graaien ze nog gauw wat snoepjes uit de deur. We moeten doorrijden,op de volgende parkeerplaats onze leiding gebeld want op de tickets staat vanavond om 20.00 uur vertrek,maar dan komen we midden in de nacht aan en we hebben ook slaap nodig.Weer terug(via een omweg) naar de inrit en gewacht tot de leiding aanwezig was,daarmee naar kantoor maar we kunnen gewoon morgenochtend mee.Wel horen we dat de afvaart met 1 uur verlaat is,en het geld ja je hebt zelf betaald. Goede leerschool.We gaan maar lekker een borrel en maken hachee met rodekool.

Wo.1-4-2015

Om 600.uur gaat de wekker af.De mannen liggen om beurten onder de campers met een felle bouw lamp om te kijken of ze ons geen oor aannaaien door een pakketje onder de camper of tussen de fietsen te plakken.Om 7.00 uur moeten we inchecken .We moeten uit de auto,of er geen dieren in het voertuig zijn en vervolgens gaat de scanner over de hele auto incl. de onderkant, alles oke.Als we op het haventerrein staan te wachten(de boot is nog geen eens binnen we lopen dus al vertraging op)ineens een hoop tumult een felle herders hond die fel uithaald.Recherche erbij,halen ze 4 knapen uit en onder een vrachtwagen met oplegger,een probeert te ontsnappen en die wordt door de hond in zijn been gebeten.Ze worden flink geslagen en tegen de grond gewerkt en daarna geboeid afgevoerd.Je hoort het wel eens maar in het echt giert dan wel de adrealine door je lijf.Om 8.30 komt de boot binnen er zit anderhalve paardenkop op.Om 10.45 (euro-peese tijd 11.45) horen we eindelijk de motoren draaien,bijna 2 uur laten dan geplant.

Er is erg veel zeemist de hoorn van het schip schalt regelmatig,er is ook aardig wat deining maar goed te doen.Om 13.15 aan wal maar voordat je van het schip af bent en door de douane is het bijna een uur verder(wij waren heel voorzichtig bij het afrijden gezien onze ervaring op de heen reis)We rijden de A7 ri.Malaga op,bij afrit 112 eraf om bij de Carrefour te tanken en boodschappen te doen.Om 1500 uur weer on route,we bellen Tanya(zoals afgesproken pas als we echt aan wal waren)Ze zucht en zegt heb je even,vanmorgen toen ze bij Patrick kwam zag hij er slecht uit en laat de moed zakken.De nier lekt urine de verpleging wil nog niet ingrijpen eerst kijken wat het lijf doet,hij heeft een bloedtransfusie gehad(niet echt ongebruikelijk in deze situatie)hij heeft erg veel krampen i.v.m. de catheter die de blaas wil afstoten en kan die pijn haast niet meer opvangen ondanks de medicijnen(ze zeggen nog een ander middel te kunnen proberen)dan de longen door de pijn niet optimaal gebruikt en daardoor geven deze tekenen op de scan van (bijna)ontsteking.Hij krijgt nu een zuurstof masker op zodat de ademhaling dieper gaat.Het advies van de verpleging is een permanente ruggeprik zodat hij zijn onderlijf niet voelt en beter ontspant,ze erkennen dat alles bijelkaar te maken heeft met wat hij de afgelopen 11 dagen voor zijn kiezen heeft gekregen.Tanya houdt een pep-talk met hem en gebruikt zijn eigen woorden,als je iets echt wilt ga je er voor.Gaande dat gesprek ontspande hij en werd rustig,de leiding zag het ook en zei tegen Tanya dat ze ondanks de care afdeling waar hij ligt maar eens vaker langs moest komen.De verpleging is hier top 1 verpleegster voor 2 patienten.Maar de bedden zijn schaars.Er wordt afgesproken dat zo lang als mogelijk is hij hier blijft en als hij naar boven gaat hij deze medicatie mee krijgt en niet met paracetamol wordt afgescheept.De ruggeprik wordt nog even in de wacht gezet.ook heeft ze verteld dat wij vandaag in Spanje aankwamen en door rijden(dat duurt natuurlijk ook wel even)daar was hij erg blij mee en keek hij naar uit(dit had hij afgelopen zondag ons zelf ook al verteld) ja het is allemaal wat.We moeten Spanje dwars door,dan naar Lyon vandaar aan de bovenkant langs het meer van Geneve vervolgens over Bern dan via de oostgrens van Zwitserland naar Innsbruck.Na 3,5 uur waren we het zat een lange dag de eerste 280 km.zit er op.Even voorbij Granada in Beas de Granadastrijken we neer op de camping.Aangezien ik een verslag van Marokko zou maken sluit ik dit bij deze af.Wij zijn overvoert met indrukken niet alles was positief maar het totaal plaatje is meer dan de moeite waard.Ik hoop dat jullie (althans van de foto’s )genoten hebben en ik heb respect voor die gene die zich door mijn verhalen geworsteld hebben,bedankt en tot wederhoren.Hier op de camping hebben we wifi maar de komende 8 dagen soms, vandaar nu al de slot aflevering.